Register LOGIN Forget password ?
Webboard :: Travel :: 00005323
PAGE 1 OF 5
GO TO PAGE
5 Days in Myanmar..............Part II
ขอบคุณมิตรรักแฟนเพลงที่ถามไถ่กันเข้ามา หลังจากที่ภาคแรกวางแผงไปวันก่อน ถามกันถึงภาคที่สองให้รีบโพสโดยเร็ว

ก็ต้องรีบจัดไปอย่างไวว่อง...!!!

ลืมบอกไปว่า ก่อนหน้าการเดินทางครั้งนี้ ที่ผมตั้งเป้าไว้ในใจว่า อยากจะไปในที่ๆไม่มีใครไป ไม่มีนักท่องเที่ยวไทยคนไหนสนใจ ก็เลยตั้งหน้าตั้งตาค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเมืองเชาต่า ที่อยู่ริมอ่าวเบงกอลในอินเตอร์เน็ท ในทุกเว็บท่องเที่ยวของไทยและของเทศ แต่ก็ไม่มีข้อมูลอันไหนที่ลงรายละเอียดได้ลึกพอ...มีแค่ในเว้บของฝรั่ง เอ่ยถึงอยู่นิดเดียว

มันจึงเป็นการยืนยันความถูกต้องในความคิดของเรา จนแอบฟันธงในใจไว้ว่า ที่นี่แหละ ใช่เลย

เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้คร่าวๆ กับหนูดาว เธอก็พยักหน้าโอเค เพราะรู้นิสัยกันดี ว่าเจ๊บาชอบทำอะไรที่ชาวบ้านเค้าไม่ทำ...อิ อิ

Share |
banana    time: 2008-02-20 16:09:53   แจ้งลบกระทู้

ความเห็นที่ #1
ขอบคุณที่เธอเข้าใจ ยอมทนดมกลิ่นน้ำหมากด้วยกันตลอดทั้งทริป

เช้าวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ยอมรับตามตรงเลยว่า เช้าวันนั้น พอตื่นมา จิตใจไม่คิดอะไรนอกเหนือไปจากต้องจัดการตัวเองแล้วรีบไปให้ทันรถเที่ยวเช้าที่จะไปเชาต่าที่จองเที่ยว 09.00 น.ไว้

ตื่นกันเจ็ดโมงเช้า รีบอาบน้ำแต่งตัวเก็บของยัดลงเป้เดินทางแล้วลงมานั่งที่โต๊ะเล้กๆหน้าเคาน์เตอร์ของเกสเฮาส์ ซึ่งค่าห้องที่เราจ่ายไป รวมอาหารเช้าไปด้วย

เอาล่ะวะ อย่างน้อยเกสเฮ้าส์ที่นี่ น่าจะมีนักท่องเที่ยวต่างชาติมาพักกันประจำ น่าจะมีอะไรให้คล่องคอกันในมื้อเช้ากันหน่อย แต่สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าก็คือ
- กาแฟแบบซอง 3in1 พร้อมกระติกน้ำร้อนสีแดงใบเขื่อง เหมือนที่เราเคยเห็นในโรงพยาบาลตอนเด็กๆ
- ขนมเค๊กชิ้นเล็กๆ เหมือนที่เราหาซื้อได้จากร้านขายของชำข้างบ้านซักปี 2525
- ขนมปังแผ่นสองแผ่น มาพร้อมมาการีนกลิ่นตุ่ยๆ
- แยมสตรอเบอรี่ (มั๊ง) สีสันฉูดฉาด แต่รสชาดค้างปี
- ไข่กวน ยุ่ยๆ สีคล้ำๆจากน้ำมันก้นกระทะ โรยเกลือป่นและพริกไทยนิดหน่อย ก็ใส่ลงคอพอได้

ไม่เป็นไร สู้ไป ขอให้เต้มท้องไว้ก่อนเป็นดี เพราะมื้อหน้า ยังเดาชะตาชีวิตไม่ถูก
banana  2008-02-20 16:17:23      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #2
ร้านนี้แหละ อยู่ข้างเกสเฮ้าส์ที่เรานอน เห็นเด็กลูกจ้างวิ่งออกไปซื้อ

เดี๋ยวนี้เมืองไทย หาดูร้านแบบนี้ได้ยากแล้วครับ เพราะเจอทั้งโลตัส แมคโคร รวมถึง7-11 มาเบียดบังตลาดไป

ชาวบ้านก็ค้านกันไป แต่หารู้ไม่ว่า เค้าแอบงุบงิบเซ็นต์สัญญากันไว้ตั้งแต่ก่อนบักหน้าเหลี่ยมออกนอกประเทศแล้วครับ

banana  2008-02-21 09:24:43      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #3
ปล่อยหนูดาวนั่งเม้าท์กับหนุ่มใหญ่ชาวสวิสที่พักที่เดียวกันไปก่อน ส่วนผมหยิบกล้องเดินเข้าตลาดสดที่อยู่หน้าที่พักทันที
banana  2008-02-20 16:21:32      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #4
หยุด.....ให้ปู่เค้าไปก่อน
banana  2008-02-20 16:21:58      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #5
เห็นแม่ค้าคนนี้แล้ว นึกถึงยำมะม่วง และน้ำปลาหวานขึ้นมาในทันที
banana  2008-02-20 16:22:35      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #6
สะพานข้ามคลองเล็กๆ ที่ไหลลงสู่แม่น้ำปะเต่ง เจอฝูงเป็ดจากแผงขายเป็ดสดที่อยู่ในตลาด ปล่อยฝูงเป็ดลงมายืดเส้นยืดสายในคลองน้ำสีข้นๆ รอเวลาจับขึ้นตาชั่งไปเชือด
banana  2008-02-21 09:27:10      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #7
กิจกรรมที่ชอบทำประจำ เวลาเดินทางไปต่างที่ต่างถิ่นคือการเข้าตลาดสด
เพราะการที่จะเรียนรู้วิถีชีวิตของคนในพื้นที่นั้นๆ ไม่มีอะไรบอกคุณได้ตรงประเด็นมากกว่าสิ่งที่เค้ากิน เค้าใช้ ครับ
banana  2008-02-21 09:27:36      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #8
พุ่งเข้าแผงปลาสดก่อนเลย เพราะเล็งไว้ตั้งแต่เมื่อวาน

บ้านเรา เรียกมันว่า "ปลาหลด"

ย่างรมควันให้เนื้อแห้งๆ แล้วเอามาผัดพริกแกงใส่กระชาย พริกไทยสด โรยใบมะกรูดซอยฝอยซักหน่อย....อิ อิ
banana  2008-02-21 02:25:31      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #9
ตระกูลปลาช่อนสัญชาติหม่อง สีสันเหมือนบ้านเรา แต่เท่าที่สังเกตุดู ตัวมันจะค่อนข้างผอม เรียวยาวกว่าบ้านเรา

แต่เอาน่ะ.....จับผ่าท้องเอาเครื่องในออก ยัดตะไคร้ทุบลงไปแล้วเอาเกลือพอก ย่างไฟพอผิวเกรียม กินกับน้ำจิ้มแจ่ว+มะเขือยาวเผา ก็คงอร่อยไม่แพ้กัน
banana  2008-02-21 09:28:18      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #10
หน้าตาเหมือนปลาสลาดบ้านเรา

นึกถึงทอดมันขึ้นมาในทันที
banana  2008-02-21 02:28:06      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #11
น่าจะเป็นตระกูลสวายมั๊ง เพราะปลาสายพันธุ์นี้ มีแตกแขนงสายพันธุ์ยิบย่อยมากมาย

แต่ผมไม่ชอบเนื้อปลาสวายอ่ะ เพราะกลิ่นคาวมันแรง ถ้าเป็นสวายแม่น้ำแท้ๆ ต้องหั่นเป็นแว่นๆ ล้างน้ำเกลือ ผึ่งซักหนึ่งแดด แล้วทอดในกระทะน้ำมันเยอะๆ ให้กรอบนอกนุ่มใน กินกับแกงส้มหน่อไม้ดองเปรี้ยวจี๊ดจ๊าด ก็พอดับกลิ่นคาวได้บ้าง
banana  2008-02-21 09:28:57      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #12
หั่นกันเห็นๆ สับกันจะจะ เลือดกระจายเต็มเขียง
banana  2008-02-21 06:52:00      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #13
กุ้งหลวง หรือกุ้งแม่น้ำที่อาศัยอยู่ในน้ำจืด มีไม่เยอะ เพราะแถวนี้หนักไปทางน้ำกร่อย และตัวไม่ใหญ่มากมาย สงสัยส่งไปขายแม่สอดหมด
banana  2008-02-21 02:32:22      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #14
เลยแผงปลาสด เดินทะลุออกหลังตลาดแล้วข้ามสะพานเล็กๆ วกกลับเข้าท้ายตลาดขายของทั่วไป
banana  2008-02-21 02:33:11      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #15
แวะเข้าแผงขายเนื้อวัว มีหม่องยืนถือปังตอรออยู่

กดไปแช๊ะนึง แล้วก็ยิ้มให้หนวดกระดิกหนึ่งที
banana  2008-02-21 02:34:08      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #16
ด้านหลังตลาดเป็นดงของปลาแห้ง ปลาเค็ม และของทะเลหมักดอง
banana  2008-02-21 02:34:56      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #17
มากมายก่ายกอง มีปลาหน้าตาแปลกๆมากมายที่ผมไม่รู้จักชื่อ ซึ่งน่าจะเป็นปลาเฉพาะถิ่นของอ่าวเบงกอล และทะเลอันดามัน
banana  2008-02-21 02:35:56      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #18
ไม่ค่อยเห็นแมลงวันเกาะเลยนะ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะมันเค็มจัด หรือแมลงวันมันเข็ดที่เกาะแล้วต้องพลีชีพจากสารเคมี

เห็นสภาพโดยรวมแล้ว ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะซื้อปลาเค็มเมืองนี้กินครับเพราะบางแผง เล่นกองกับพื้น แล้วเอาเท้าเขี่ย
banana  2008-02-21 02:37:37      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #19
ตัวเหมือนปลาดาบเงินที่ขูดเนื้อทำลูกชิ้นอร่อย แต่พอมาในแบบมัมมี่ เลยดูไม่ออกว่าคือปลาอะไรกันแน่
banana  2008-02-21 02:38:31      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #20
สาหร่าย ตะไคร่ หรืออะไรจากท้องน้ำก็ไม่รู้ครับ
banana  2008-02-21 02:39:08      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #21
การเดินเข้าตลาดสด จะช่วยให้เราปลอดภัยในสวัสดิภาพการกินอาหารในเมืองนั้นๆ เพราะอย่างน้อยเราก็จะได้รู้ว่า ที่มาของวัตถุดิบในการประกอบอาหารของแต่ละที่ หน้าตาเป็นอย่างไร ควรกินหรือไม่

ยิ่งมาต่างถิ่นไกลๆอย่างนี้ ต้องรอบคอบเป็นพิเศษครับ เพราะผมประกาศตัวเป็นอริกับห้องน้ำสาธารณะของประเทศนี้ไปตั้งแต่วันแรกแล้ว
banana  2008-02-21 02:41:01      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #22
ขนมพื้นเมืองที่ทำจากแป้ง+มะพร้าว+น้ำตาล หน้าตาคล้ายขนมไทยใหญ่ที่เคยกินที่แม่ฮ่องสอน
banana  2008-02-21 09:30:24      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #23
ท่อนทานาคา อุปกรณ์ประทินผิวชาวพม่าอันดับหนึ่ง วางขายกันทั่วไป
banana  2008-02-21 02:42:48      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #24
แผงนี้มาเป็นลัง สภาพเหมือนเกรดดีๆ กว่าที่วางขายในแผงอื่น
banana  2008-02-21 02:43:37      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #25
ใบพลู ที่เป็นส่วนประกอบสำคัญของชุดเซ็ตหมากพลู ของขบเคี้ยวอันดับหนึ่งของชาวพม่า
banana  2008-02-21 02:44:48      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #26
มีพลูแล้วก็ต้องมีหมาก
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมต้องย้อมสีซะฉูดฉาดขนาดนั้น
banana  2008-02-21 02:45:30      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #27
สองแก้มเหลืองอร่ามไปด้วยผงทานาคา กำลังยองๆขายแอ๊ปเปิ้ลจากเมืองจีนอยู่
banana  2008-02-21 02:46:13      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #28
ร้านนี้ ว่ากันเป็นดุ้นๆ ท่อนๆ
ดูสีเนื้อไม้แล้ว มันซีดๆ ไม่ค่อยเหลืองอร่ามเท่าไหร่
banana  2008-02-21 02:47:16      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #29
ทุกอย่างมีค่าที่พม่า ใช้กันให้แหลกเป็นผุยผง
เราจึงเห็นแผงบริการแบบนี้เต็มไปหมด
อย่างรายนี้ รับซ่อมร่มกันแดด ซ่อมรองเท้า รับประกันว่าอะไหล่ที่เปลี่ยนไป จะไม่ใหม่จนแปลกแยก เพราะใช้ของมือสองสภาพเก่าสุดๆมาบริการ
banana  2008-02-21 02:51:05      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #30
แผงขายชุดหมากพลู ท่าทางเป็นมือใหม่ เพิ่งเปิดกิจการได้ไม่นาน เพราะยังทำได้ไม่ว่องไว และโต๊ะไม่เลอะเป็นคราบดำๆ
banana  2008-02-21 02:52:00      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #31
เทคนิคการทูนของไว้บนศีรษะ เป็นเอกลักษณ์ของสตรีชาวพม่าครับ บางครั้งเห็นแล้วยังงว่า ทำกันไปได้อย่างไร กล้ามเนื้อคอของเธอคงแข็งแรงสุดๆ

เจอครั้งนึงที่ระหว่างทางไปเชาต่า เธอเอาถังน้ำมันขนาด 20 ลิตร วางบนหัวแล้วเดินตัวปลิวตัดทุ่ง
banana  2008-02-21 05:22:47      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #32
จักรยานสามล้อที่ดัดแปลงโดยทำโครงเหล็กจับกับตัวถังเดิมของจักรยาน ต่อเก้าอี้นั่งสองตัวแบบหันหลังชนกัน ถ้านั่งทั้งสองคน เวลาลุกขึ้นต้องนัดกันดีๆ เพราะผมเกือบหงายเงิบมาแล้ว
banana  2008-02-21 05:26:04      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #33
มีทุกที่...................
banana  2008-02-21 05:26:50      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #34
เสร็จจากภารกิจตะลุยชมตลาด ก็ได้เวลานั่งสามล้อถีบจากที่พักไปยังคิวรถประจำทาง หนนี้นั่งไปคนละคัน เพราะสงสารคนปั่นนิสัยดี ที่มารอรับเราทึ่หน้าเกสเฮ้าส์แต่เช้า
banana  2008-02-21 05:27:54      แจ้งลบความเห็น

ความเห็นที่ #35
เด็กนักเรียนกำลังเดินไปโรงเรียน
ยูนิฟอร์มนักเรียนของพม่า ท่อนล่างจะเป็นสีเขียว ใส่เสื้อสีขาว ทุกระดับชั้นการศึกษา

ส่วนรองเท้า...อีแตะ ทุกชนชั้นเช่นกัน ตั้งแต่กรรมกรยันคหบดีครับ
banana  2008-02-21 09:32:21      แจ้งลบความเห็น

PAGE 1 OF 5
GO TO PAGE

Privacy & Policy Statements Advertisement About StormClub.com Contact Stormclub.com