พออีตาเคนเดินลงมาจากถ้ำ เราก็รีบกลับตัวเมืองแม่ฮ่องสอนทันที ก่อนตะวันจะตกดิน

ลำน้ำปายช่วงสุดท้ายก่อนจะไหลออกจากประเทศไทย น้ำค่อนข้างไหลเชี่ยวเพราะจากเหตุการณืน้ำป่าไหลหลากช่วงสองปีก่อน ได้พัดพาก้อนหินน้อยใหญ่ลงสู่ก้นแม่น้ำ จนกลายเป็นเกาะแก่ง คนขับเรืองต้องรู้ร่องเหลี่ยมน้ำ ไม่งั้นอาจมีกระแทก
แดดยังร้อนเปรี้ยง แต่พอเรือแล่นในมุมลับเหลี่ยมเขาไร้แดด อากาศก็เย็นยะเยือก น้ำในลำน้ำปายก็เย็นสุดๆ

ในภาพคือสะพานไม้ไผ่แบบชั่วคราว ที่ชาวบ้านสร้างขึ้นเพื่อใช้เดินข้ามฝั่งน้ำ